RPG oyunların insan psikolojisine etkisine dair kısa ama hoş bir makale okudum. @ugury abi tespitlere katılıyor musun? RPG oyunlar ay sonu gelecek olan zamlı faturaları unutturuyor mu gerçekten?😃Şunu hakikaten merak ediyorum, sadece RPG oyunlar özelinde değil. Genel olarak oyunların dünyasına girmek gerçekten reel hayattaki sorunları unutturabilir mi insana? Bir diğer ifadeyle reel hayattaki sorunlarını unutturacak kadar kendini oyuna verebilir mi insan?
#oyun #rpg

https://medium.com/@d3ballads/the-psychology-of-why-we-love-role-playing-games-29e9ae45efe4

BeğenFavori PaylaşYorum yap
  • eballack @eballack

    RPG olarak değil de mesala ben anno oyunlarını oynarken her şeyi unutuyorum hayatımla ilgili bildiğin kopuyorum dünyadan. Hatta oyunu oynamazken bile diyorum şunları falan yaparım bir daha açtığımda. Aslında düşündüğümde yıllar önce Skyrim'de de böyle olmuştu. Gerçek hayattan kaçmak için oyunlar bire bir.

    • Faruk @talebekedi

      Evet benim de oynadığım bazı oyunlar bana çok iyi geliyor. Kendime değer kattığımı hissediyorum ancak neticede sanal bir simülasyonda olduğumu unutturacak bir oyun oynayamadım 🙂 Sanal bir dünyada olduğunu da fark edince insan zaman zaman oyun oynarken de acı çekebiliyor :/

  • undefined @undefined

    Knight Online oynarken hayatımdaki herşeyi unutuyorum. Hangi odada hangi evde olduğumu
    bile unutuyorum. Aynı etkiyi bir de farklı tür olmasına rağmen (Knight'tan az olsa da) Rocket League oluşturdu.

  • cestlavie @cestlavie

    ah ah şimdilerde bağımlı olacak kadar iyi oyun da yok...

  • Mustafa Sakallı @swish41

    Güzel bir potacast eşliğinde ETS2 oynarken bende 1-2 saatliğine dünyadan kopuyorum.

  • reducto @protego

    Evet olur ama bu sadece oyunlar için değil, her şey için geçerli. Dizi de buna dahil, kitap da. Bunu belirleyen şey; kendini bu eserlerdeki karakterlerin yerine koyabilmen, hayal gücüne onların gerçek olduğuna inanacak kadar izin vermen, hayal gücünü serbest bırakman. Bunlar olduğu sürece evet gerçek hayattan uzaklaşır, kendini belirli bir süre için o dünyanın içine koyarsın, belirli bir süreliğine gerçekliğin o dünya olur. RPG oyunlarının farkı, karakter ve evren derinliği çok daha fazla olduğu için o evreni gerçek olarak kabul etmek çok daha kolay olur. Ama bu iş temelde hayal gücüne bağlıdır. Bilinçaltın izin verdiği sürece veya bilinçli olarak izin verdiğin derecede bunları bir süreliğine gerçek olarak olarak algılar yaşadığın dünyayı unutursun

    • Faruk @talebekedi

      Tespitlerin çok yerinde büyük ölçüde katılıyorum. Sanırım mesele biraz da sonsuz ama soyut idealar dünyasını mı yoksa sınırlı ama somut fenomenler dünyasını mı daha çok tercih ettiğinle alakalı olsa gerek... Her ne kadar oyunlar ve diğer muhtelif sanat eserleri zamanla suni tatmin hissi oluştursa da bence içinde barındırdığı sonsuzlukla insanoğlu tarafından her geçen gün artarak üzerinde mesai harcanmaya devam edecek. Kim bilir belki de insanoğlu burada esaslı bir değer üretebilir. Nihayetinde bence de oyunların, filmlerin, düşünce ve sanat eserlerinin vadettiği sonsuz tahayyül ve formlar reel hayatın sınırlılığına ve yavanlığına nazaran daha tercihe şayan ve kafa yormaya değer meseleler olacak. Ki bu alanlarda üretilenler seni her zaman reel hayatın anaforundan azat edebilecek kalitede olamasa da muazzam bir potansiyeli de bünyesinde barındırıyor. Yani nihayetinde oynamaya, izlemeye, okumaya, öğrenmeye, düşünmeye, insanlığa faydalı eserler üretmeye ve ilerlemeye devam diyorum. 🙂

    • reducto @protego

      @talebekedi Genellikle, tamamen değil ama genellikle insanlar sonsuz ve soyut olanı tercih eder. Bunda haklılar da yani 🙂 Hayattaki şeylerden kaçmak veya hayatta karşılaşamayacağımız/yaşayamayacağımız şeyleri bu eserlerde kısa bir süreliğine de olsa yaşamayı istemek gayet normal. Kendi adıma bu içerikler olmasa, hayatımın çok daha.... ruhsuz olacağını düşünüyorum.

  • Uğur Yurtsever @ugury

    "Genel olarak oyunların dünyasına girmek gerçekten reel hayattaki sorunları unutturabilir mi insana? Bir diğer ifadeyle reel hayattaki sorunlarını unutturacak kadar kendini oyuna verebilir mi insan?"

    Buna genel bir yanıt verilebilir mi bilmiyorum. Bu, kişinin oyunlara yaklaşımıyla alakalı bir durum olabilir. Zaman zaman bende gerçek hayattaki sorunları unutma veya öteleme eğilimi yaratabiliyor. Ama tamamen bir kaçış sağlayabileceğini düşünmüyorum. En azından bende böyle bir fanus etkisi yaratmıyor oyunlar. Bilakis stresli veya sıkıntılı olduğum zamanlar herhangi bir oyuna konsantre olmakta bile zorlanıyorum. Dediğim gibi oyunlara yaklaşımla alakalı olabilir. Ben çocukluğumdan beri bir kaçıştan ziyade bir üzerine düşünebileceğim veya başkalarıyla paylaşabileceğim bir deneyim veya entelektüel bir etkinlik olarak yaklaşıyorum.

    Öte yandan spor yapmak, sıkıntılardan uzaklaşma konusunda bende daha çok işe yarıyor.

    Bunların elbette ayakları yere basan bir açıklaması vardır mutlaka. @acarsoy-cevdet hocam bizi aydınlatır görürse. 🙂

  • Cevdet Acarsoy @acarsoy-cevdet

    Selamlar herkese,

    Yazıyı okudum, literatürde escapism (firarizm) diye geçen kavramı anlatmış fakat stresi nasıl azalltığını açıklayamamış, hızlıca geçmiş. Bu firarizm konusu benim de çok uzun zamandan beri ilgimi çekiyor, TBN'deyken bahsetmiştim bir kaç kere hatta. Psikoloji araştırmalarını biraz karıştırıp öyle cevap vermeliyim gerçekten gündelik sorunlara iyi geliyor mu diye. Belki GB'de bir yayın bile yapılabilir @ugury hocam gelirse.

    Şimdilik şunu söyleyeyim: escapism kesinlikle edebiyat, dünya yaratımı türleri (LOTR vb. ) ve genel olarak video ve masaüstü oyunlarını sevmemizi açıklıyor. Bunlara eğlence dışında bir fonksiyon yüklüyor. Fakat gerçekten strese ya da psikolojik sorunlara iyi geliyor mu, geliyorsa hani mekanizmayla geliyor bunu araştırmak lazım.

    Sevgiler