2001'de babası iflas etmiş biri olarak şu an o zamanki hisleri yaşıyorum.
En kötü anıların gelir ya aklına için ezilir böyle, sanki karnının içinde iğneler batar gibi. Küçük ve tek penceresi aydınlatmaya yetmeyecek kadar büyük bir odada, kapalı, karanlık ve soğuk bir havada sessizce oturuyormuş gibi hissediyorum.
Bu hisleri tekrar yaşamak istemezdim ama ülke şartları. Nostaljik kötü bir his, nem kokuyor sanki.
Ben de 2012-13'de batmıştım babamla birlikte. O zamanın kuruyla yaklaşık 1.5m $ eksiye düşmüştük. Çok zor toparlıyor insan gerçekten, umarım tekrar olmaz. İyi ders çıkartıp çalıştık dersimizi.
Umarım kimsenin başına gelmez. Gelirse de en azından toparlayacak hali kalır.
Ben uzun zamandır bu haldeyim. Nasıl çıkabilirim bunu da bilmiyorum. İlgisi olduğunu sanmıyorum ama ben de 20 yıla yakındır babamı görmüyorum. İşin garibi 23-24 yaşına kadar fazlasıyla özgüvenliydim. Ne olduysa sonra oldu ve son 1 yıldır daha da arttı.
94,95 yikini pek hatirlamiyorum.2001 krizi cok kotu vurdu bizi.lise1 deydimannemin sgk emekli maasiyla 1 aylik borcumuz vardi.abimin birisi askerdeydi.digeri teksildeydi.1 aylik borcu 6 ayda zor ödedik.200 $dolardi galiliba.teksildeki 8 ay maas alamadi.askerden gelen abimi m insaat da caliyordu,insaat da bitmisti....suan sadece kyk ya borcum var...batmadim ama batakliğın dibindeyim...nasil cikacağız bilemiyorum
Elektriğimiz kesildiğinde çizgi filmimi izleyemedim diye ağladığımı hatırlıyorum. Ekmeği sobanın fırınında yaptığımızı ve kömür alamayıp yerine talaş yaktığımızı hatılıyorum. Daha bir sürü anı var. O zaman yaşadıklarımızı şu an birileri yaşıyor ve bu sayı günden güne artıyor maalesef.