@vitalyscherbo Hah, iyi bari. Normal insanmışsın o zaman, tamam 😀 😀

@nuguryurtsever Yapmadım de! 😀

@vitalyscherbo Yok ben o daha ikinci bölümde (ilk bölümü tutorial sayarsak aslında birinci bölümde) önce mezarlığa daldım, baktım olmayacak, başka yerlere gideyim dedim; oralarda da olmadı 🙄 Olmayınca olmuyor, yetenek yok demek ki 😛

@vitalyscherbo Benim de bırakma sebebim o tekrarlardı zaten, bakma zorluk konusunda goy goy yapıyorum, yoksa oturup uğraşsam, 10 kerede geçemesem bile 15 kerede geçerim illa ki ama işte bence değmiyor. Ben terkar sevmediğim için bir sürü yarım bıraktığım oyunu bir daha asla oynamıyorum. Mesela uzun süren bir oyuna bir sebepten 2-3 hafta ara verirsem o oyun benim için çok büyük ihtimalle yok hükmündedir artık. Kaldığım yerden oynasam kopmuşum, görevi hatırlamıyorum, nereye gideceğimi unutuyorum, moddan çıkmışım, gazı kaçmış kola gibi geliyor; baştan başlasam, ohooo, o kadar oynamıştım, ilerlemiştim, aynı şeyi bir daha mı yapacağım?

Yapmıyorum, kalıyor öyle. Bu oyun da biraz bu sebepten yarım kaldı. Ama kolu cidden kırdım, 15 liralık çakma bir koldu, "oyun gibi senin ben ızdırabını..!" diyerek fırlattım duvara. Pişman değilim 😀

@vitalyscherbo Oynamayacaksın muhtemelen 😀 Ben de POE, Divinity 2, Witcher 3, Fallout 4, Skyrim ve daha bir sürü oyunu hiç bitirmedim.

@vitalyscherbo Hiç duymamıştım, hala da senin şimdi uydurduğunu düşünüyorum, ama doğru tespit, bence de var bende öyle bir durum 😀 Açık dünya sevmiyorum ben, oyun düz bir çizgide aksın istiyorum. İlla ki dümdüz koridorlar boyunca ilerlemek değil kast ettiğim, dünya açık olabilir ama beni serbest bırakmasın, bir amaç versin, bir yol çizsin, içeriği belli bir sırayla alayım. Öbür türlü her sırada anlamlı olsun diye uğraşıp sonuçta anlamsız bir ilerleyiş ortaya çıkarıyorlar. Benim görebildiğim tek istisna Rockstar bu konuda, onların açık dünya oyunlarında hiç kaybolmuş, amaçsız kalmış hissetmiyorum. Nasıl yapıyorlarsa ilgiyi diri tutabiliyorlar.

@vitalyscherbo Açılın, Mass Effect: Andromeda savunacağım! 😛

Orijinal üçlemeye göre zayıf yanları var, katılıyorum. Ama kıyaslarken aceleye getirilmiş, dağıtımcı tarafından sıkboğaz edilmiş, birkaç kez baştan başlanmış, dış etkenlerle içine edilmiş tek bir tane oyunu tastamam bir üçleme ile kıyaslıyoruz. Andormeda'nın karakterleri orijinal üçlemedekiler kadar ilginç gelmedi, o kadar etkilemedi, akılda yer etmedi mi? Ben ME1'i ilk kez oynadığımda bütün karakterler hakkında böyle düşünüyordum, özellikle Garrus'a gıcık olmuştum, hiç sevmemiştim oyunun başında. Oyun bittiğinde de öyle aman aman sevmiş değildim, eh işte kıvamındaydım. Fakat aynı karakter ikinci oyunda çıkagelip bizim karaktere sarıldığında ben de "vay gardaşım!" diye sarıldığımı hissedebilmiştim, bir anda sevmiştim o karakteri ve en başından beri iyi bir karakter oluvermişti. Üçleminin sonunda da tam bir "bro" hissi vardı artık. Üçlemedeki karakterleri üçleme boyunca gelişimleri ile sevdik, ilk oyundaki halleriyle değil. Yani bunda da devam oyunlarında karakterleri sevebiliriz, henüz erken, yeterince ayrıntılı tanımıyoruz.

!!! Orijinal üçleme ve Andromeda hakkında spoiler yazacağım, oynamamış olan okumasın aşağıyı.

Andromeda'nın konusu en başından beri beni çok çekti. Ama gittikleri yeni galaksi ve orada bulacakları yeni şeyler için değil geride bıraktıkları Samanyolu için heyecanlanmıştım ben. Üçlemeyi oynarken Reaperlar hep öylesine büyük ve yenilmez düşmanlar olarak gösterilmişlerdi ki yenememeyi istemiştim ve hakikaten de finale geldiğimde, yenebilecek kadar güçlü bir ordum olmasına rağmen, o hayalet veledin kafasına sıkarak kasten kaybetmiştim. Çünkü daha önceki tüm uygarlıkları yok etmiş bir düşmanı neden biz yok edebilelim ki? Hepsini yenip yenip bize mi yenilecekler? Çok saçma. O yüzden kaybetmek en güzel sondu, çok tatmin edici bir sondu. Ben kendimce gerçek sonu böyle kabul etmiştim ve Andromeda'nın üçlemenin sonu olarak hangi finali seçmiş olduğunu çok merak ediyordum. Açık açık söylemiyorlar oyunda ama tam da benim tahmin ettiğim gibi "yenilmesi imkansız bir düşman var, iyisi mi kaçalım" fikri üzerine kurmuşlar ve ben buna çok memnun oldum. Andromeda'ya giden o bir avuç gezginin bildiğimiz tüm Samanyolu halkından geriye kalanın tamamı olduğunu düşünmek ve tüm bir uygarlığın varlığından sorumlu olmak çok hoşuma gitti, oyuna bir ağırlık, bir ciddiyet kattı. Üçlemeyle bağının dışında en başından beri hep bir gizem hissi vardı, "kardeşimiz iyileşecek mi, kayıp arklar nerede, bu yapay zekada bi' pislik çıkacak gibi ama hayırlısı" diye diye oynadım, ilgim hiç dağılmadı. Hikayenin ilerleyişinden de çok memnun kaldım, finali de çok sevdim, açık bıraktığı uçlar da devamı için heyecanlandırdı beni.

Teknik sorunlar zerre umurumda değil. Bu hikaye için üç beş kötü animasyona katlanabilirim ki yamalarla düzelttiler zaten, gayet cillop gibi oldu oyun. EA heyula gibi tepelerinde dikilmezse Bioware pek güzel toparlayacaktır, benim umudum var 🙂

@vitalyscherbo Eleştirilerin isabetli, hak vermiyor değilim. Sanırım konu Mass Effect olunca torpil geçmeye meyilli oluyorum, Mass Effect benim için tartışmasız en değerli oyun serisi. En güzel değil, en kaliteli değil; hani ne en iyi hikaye, ne en iyi sanat yönetimi, ne en iyi oynanış mekaniği... Hiçbir şeyde en iyi değil ama öznel olarak toplamda en değerli oyun serisi bu, o yüzden birazcık fazla hoşgörülü yaklaşıyorum, elimde değil 😛

Bir tek şu konuda, torpilsiz, hakkını vererek şunu söylemem lazım: konu bu sefer, üçlemeye kıyasla, uçuk, evet. "Hadi birkaç bin kişi toplaşıp kendimizi beriki galaksiye fırlatalım, bakalım ne olacak?" çok tırt bir çıkış noktası. Okumadığın spoiler içeren paragrafta bundan bahsettim aslında. Okuma yine, oynarken kendin keşfedersin, ama bu uçuk fikrin altını dolduruyor üçlemeye yaptığı atıflarla. İşte asıl o uçuk senaryonun altı dolduğu zaman iş ciddiye biniyor ve oyundan alınan hissiyat değişiyor. Bana öyle oldu en azından. Üçlemeyi nasıl bitirdin, hangi sonu seçtin, bilmiyorum; Andromeda'nın altının ne kadar dolu geleceği buna bağlı doğrudan.

Sanırım genel memnuniyetsizliğin de benim beğenmemin de sebebi aynı: beğenmeyenlere göre oyun, seriyi hikaye olarak doğru yöne taşımadı; bana göreyse tam olarak taşıması gereken yere taşıdı. Bu çok subjektif bir durum ama işte, dediğim gibi, üçlemeyi nasıl bitirdiğin çok önemli. Yolculuk 600 yıl sürüyordu, yanlış hatırlamıyorsam, yani üçlemedeki olaylar çoktan bitti, Reaper ile savaş o veya bu şekilde bitti. Bunu bilerek oynayınca o savaşın nasıl bittiğine bağlı olarak Andromeda ya süper gereksiz ve saçma bir devam hikayesi ya da yazılabilecek yegane devam hikayesi olarak algılanıyor.

Wall of text çünkü G610 klavye ile yazmayı çok seviyorum. Bazen sırf tuşlara basmak istediğim için uzun uzun yazıyorum böyle. O kadar para verip mekanik klavye aldım, oyundan oyuna kullanırsam içim acır 😂

@vitalyscherbo Oyna sen, güzelleşecek, karakterleri de daha çok seveceksin, hikaye de biraz daha yerine oturacak. İşte bir de üçlemeyi benim bitirdiğim gibi bitirmişsen pek mantıklı gelecek o uçuk ve ucuz hikaye 😀

@vitalyscherbo 3. oyunun sonu ile ilgili çıkan o yaygarayı hatırlıyorum. Ve oyunu bitirdiğimde yaşadığım şaşkınlığı da hatırlıyorum. Hayatımda gördüğüm en tatmin edici, en ikna edici, en "hah, tamam, ancak böyle bitmeliydi zaten" dedirtici sondu.

Benim ulaştığım sona ulaşan çok fazla kişi yok, azınlıktayım, bir nevi gizli son gibi. Muhtemelen hemen herkes gibi sen de savaşı kazanmışsındır ve 3 sondan birini seçmişsindir. Reaperları yok etmek, sentetikleri yok etmek, birleşmek mi ne öyle bir şeylerdi, ben de tam hatırlayamadım şimdi. Fakat, bana göre, oyunun gerçek sonu reaperların kazandığı son.

Ben de zibil gibi yan görev kasıp, deli gibi stresli diplomasi yapıp ve en sevdiğim dostalarıma ihanetin kıralını yapıp reaperları yenmek için yeterli büyüklükte ordu kurmayı başarmıştım, savaşı kazanacaktım yani. Bana oyun o üç seçeneği sundu, ben beğenmedim hiçbirini. Bir tane hayalet velet vardı hani, işte ben 3 seçeneği de beğenmeyince sinirlendim ve çocuğa ateş ettim bir el. Hani boş boş duvara sıkar gibi sıktım öyle bir tane kafasına, içinden geçip gidecek sandım, sonra da dönüp beğendiğim üç sondan birini seçecektim.

Öyle olmadı. Oyun benim o hareketime tepki verdi. Ben kontrolcüyü elimden attım, bir sigara yaktım ve bence olabilecek en harika sonu seyrettim. Mass Effect'i bu kadar sevmemin nedeni de bu zaten. O hayalet NPC'nin kafasına ateş ettim ve oyun buna tepki verdi.

Eğer bu sonu görmediysen Youtube'da bad ending diye arat, izle.

@vitalyscherbo Şimdi elemanların toplanıp körlemesine Andromeda'ya gitmeleri o kadar da uçuk ve ucuz gelmiyor, değil mi? 😀 Üçlemenin gerçek sonunu böyle kabul et ve elindeki koloniye gözün gibi bak, başka yok çünkü 😀