Eşim 2021'de KPSS'den yüksek puan aldığında Gaziantep'te yaşıyorduk ve ona tercih yapıp yaşayacağımız şehri seçecektik. Eşim üniversiteyi İstanbul'da okuduğu için aklımızda hep İstanbul'da yaşamak vardı, seviyorduk. Ama "sadece deprem olma riski nedeniyle" İstanbul yazmayıp Ankara'yı tercih ettik. Eşim 2021 Şubat'ta, ben 2022 Şubat'ta Gaziantep'ten Ankara'ya geldik. Eşim yüksek puan almamış olsaydı şu an ya çadırdaydık ya da yeni tahliye olmuştuk bilmiyorum, oradaki pek çok öğretmen arkadaşım 3-4 gün boyunca arabalarında yatıp kalktılar yeni yeni tahliye edilebiliyorlar, bazılarının yakınları vefat etti. Adana ve Mersin'de yaşayan ailem 2 gece arabada yattı sonra evlerine girdiler. Yakınlarımdan hiç can kaybı yok ama onların yakınlarından çok sayıda vefat haberleri duyuyorum maalesef.
Gaziantep'te 3.5 sene yaşadım, Maraş'ta yıkılan caddelerin çoğunda gezmiştim, Hatay'da bedelli askerlik yapmıştım, Osmaniye'de yıkılan bir eve daha önce girmişliğim vardı... Böyle yaşanmışlıkların olduğu yerde olunca insanı daha da farklı etkiliyor. Örneğin Van depreminde ya da İzmir depreminde çok etkilendiğimi hatırlamıyorum çünkü hiçbir bağım yoktu oralarda, yine üzülmüştüm ama bu kadar değil. Tabii bu kadar büyük olmamasının da etkisi var ama insanın önceden girdiği evler yıkılınca, tanıdıkları mağdur olunca falan ekstra etkileniyormuş. "Orada olabilirdim" hissi gerçekten önemli bir hismiş önceden dalga geçerdik. Oradaki herkesle empati yapabilmek fena bir hismiş. Orada hiçbir tanıdığı olmayan Ankara'daki arkadaşlarım fazla etkilenmedi mesela bu depremden. Herkese üzülüyorlar ama insanlık gereği kadar, fazlası yok. İyi ki de yok zaten. Öyle anlatmak istedim, tek merak ettiğim o şehirlerin nasıl toparlayacağı. Binlerce öğretmen memleketine döndü, evi sağlam olanlar bile evlerine girmek istemiyorlar falan ama mecbur dönülecek. Evi kalmayanlar için eğitim nasıl devam edecek falan zor bir süreç gerçekten. Herkese kolaylık diliyorum.

#akış #deprem #gaziantep #ankara #kpss