Kötü birşey. Neden kötü derseniz eğer genç yaşta hayata atılınca çocukluğunu hiç yaşayamıyorsun. Sonra bakıyorsun yaşın 30 küsür olmuş ama kafa çocukça düşünse bile davranışlar 50 60 yaşındaki dayıya benziyor. Benim de hayata atılmam işte ilkokul bitince mecburen oldu. Babam ölünce borç şu bu derken tepeteklak olduk. Benim önümde okuyup kendime bir gelecek düşünme fikrim olmadı o yüzden. Ha bende sevmiyordum belki bahanesi bu da olabilir ? ama işte yapamadım. Biz baya bir süre de evsiz yaşadık annemle babannemde kaldık. Ben çalışıyordum mecbur ama ne iş olursa daha çocuksun ki ? 15 yaşındasın yani ? çıraklık şu bu gündelik haftalık çalıştım. Annem çok istiyordu bir en azından liseyi bitir diyordu. Baktım benim okula gidecek vaktim yok ki ? açık öğretim lisesinden o şekilde bitirdim. Ama işte çalış çalış çalış ne iş olursa yap et vs. vs. sonuç ? kendinden yiyorsun. Düşün işte mahallede maç yapıyorsun saklambaç oynuyorsun vs ondan sonra basketbola merak salmışsın zank sonraki sene sanayide bilmemnereden ustandan tokat yiyorsun. Ha çok kolay adam oluyorsun gelişiyorsun ama bunun da çok kötü bir yan etkisi var. İçindeki çocuk hep kalıyor mantık düşünce 60 yaşındaki dayı gibi olsa da çocukça şeyler peşinden koşuyorsun.